[ Haberler -> Kitap Haberleri ]

İbrahim Tenekeci'den Yeni Kitap

25.10.2005 - 16:40

Ben şiir yazmıyorum, dünyayı bir kenara yazıyorum, diyen şair İbrahim Tenekeci Birun Yayınları'ndan çıkan yeni kitabı 'Son Düzlük'te denemelerini bir araya getiriyor. Tenekeci'nin düz yazılarında, günlük hayattan popüler kültüre, şehirden doğaya "beşeri olan her şey ile ilgilenen" yani "dünyayı bir kenara yazan" bir tavır hakim.

Tenekeci, ev kurarcasına cümle kuruyor. Ev kurmak; bize, kültürümüze dair bir şey inşa etmek anlamına geliyor. Tenekeci, cümlelerini bir ev kurma titizliğinde yan yana getirerek mahallemize benzer yazılarla karşımıza çıkıyor. Ancak bundan 'Son Düzlük'ün mahalli metinler topluluğu olduğu anlamı çıkmasın. Tenekecinin kaleminin yerliliği, ayağı yere basan ciddiyeti ve çağımızda az rastlanır bir vefa duygusuna sahip olması onun inşa ettiği mahallin ana vasıflarından sadece birkaçı. Edebiyatı bir meslek değil bir mesele olarak gören İbrahim Tenekeci'nin meseleleri 'Son Düzlük'te kıvrak bir üslup ve esprili bir dil ile hayat buluyor. Okuduğu kitapları, gezip gördüğü yerleri anlatıyor İbrahim Tenekeci. Ancak ortaya bir kitap tanıtma yazısı, bir seyahatname çıkmıyor. Çünkü Tenekeci, gezip gördüğü yerleri, okuduğu satırları meselelerini daha da açmak, daha da derinleştirmek için birer araç olarak kullanıyor.

"Mesele" merkezli bir anlatımı tercih ettiği için de kolayca tüketilmeyecek bir malzemeyi kitaplaştırıyor 'Son Düzlük'te. Tenekeci'nin doğaya, bitkilere verdiği öneme bu noktada dikkatinizi çekmek isterim. Onun meselesi "nebat"la değil "hayat"la. Hayatını hayat kılmak için özen gösteriyor ve gösterdiği bu özen de yazdıklarında kendini gösteriyor. Bir kitap olarak 'Son Düzlük'ü önemli kılan da işte böylesi bir "mesele" ufkuna sahip olması zaten.

'Son Düzlük'ün bir özelliği de İbrahim Tenekeci'nin kendi mısralarına yaptığı atıflar. Tenekeci'nin şiirini mümkün kılan şuurun arka planını okumak isteyenler için 'Son Düzlük' biçilmiş bir kaftan. Ayrıca kitap, duyarlılık itibariyle Tenekeci'nin şiir dünyasının farklı bir forma yansımasından oluşuyor esasen. Bunda yadırganacak bir şey de yok elbette. Sonuç itibariyle Tenekeci'nin şiirde ifade edemediği şeyler düzyazıya dökülürse de şiirini mümkün kılan şuur bu satırlarda da devrede olduğu için bu kitaptan sırf form farkı dolayısıyla farklı bir duyarlılığa rastlamayı da kimse beklemez zaten. Hele söz konusu şuur, yapmacıklıktan özenle kaçınan İbrahim Tenekeci gibi bir şaire ait olursa.

(Yeni Şafak)