Sevgili (olmayan) oku{-(r)-(mayan)}, zavallı seyirci, sessiz harflerden de sesiz kalabalık, çaresiz insan: kurbanlık adam, duyuyor musun beni? Beyaz camın mavi ışığı seni de uçurdu mu? Orada mısın hala? Yoksa uyuştun mu: ekran karşısında... Neredesin? Seyret iyi seyret, haftalar kalan bir savaştan bahsediyor haber bültenleri. Ne demek savaş diye sorsam saçma mı gelir sana? Anlamak değil seyretmektir benim işim der misin? Al öyleyse sana mânâ, al gözüm al da seyreyle:
Ben kurban bayramı denince hiç böyle düşünmemiştim. Düşünmek de istememiştim. Bayram denince, bu denli üşümemiştim. Sevgili (olmayan) oku{(r)/(mayan)}, zavallı seyirci, sessiz harflerden de sesiz kalabalık, çaresiz insan: kurbanlık adam, bayram denilince ne demeliyim sence?
Sevgili (olmayan) oku{-(r)-(mayan)},zavallı seyirci,sessiz harflerden de sesiz kalabalık,çaresiz insan: kurbanlık adam,duyuyor musun beni? 
