« Anasayfa | Künye | Arşiv 7 Kasım 2024, Perşembe
Gündem: Kültür-
Sanat
Gündem: Hayat
40i Gündem Nöbetçi Köşe
40PENCERE
Siluet
M. Feyza Yarar
Genetik Miras: Vandalizm

Meşkler
Fatih Özkafa
Hat Sanatının Modern Yorumlara İhtiyacı

[ Tasarım -> Ekstra ]

Koruma Kültürüne Bir Bakış; Bir İngiliz Kasabası...

İrfan Önal

10.05.2006 - 23:09

Turizm Pazarlaması eğitimi almak amacıyla İngiltere'de bulunduğum 2004-2005 yıllarında, yaşadığım deneyimlerin desteğiyle, İngiliz toplumunun sahip olduğu koruma kültürünü sizlere örneklerle anlatmayı bir görev sayıyorum.

İngiltere'nin Midland olarak adlandırılan bölgesi, Londra'nın kuzeyinden başlayıp Northampton merkezinde, batısında Birmingham kuzeyinde Nothingham ve doğusunda Kuzey Denizine değin uzanan ve özellikle 50'li yılların başında İngiltere'nin ilk iç turizm deneyimlerinin başladığı yerler olan Skegness ve Huntington'u da içine alan bir bölgedir.

Ailemle birlikte, bu bölge içinde yer alan tipik bir İngiliz şehri Kettering'te 1 yıl yaşadım. Öncelikle şunu belirtmeliyim ki İngiliz şehirleşme felsefesi, büyük şehirlerin olmadığı (1 milyonu aşan şehir sayısı sadece 3), nüfusu 80.000 ile 200.000 arasında değişen merkezlerin yoğunluk kazandığı (ülke nüfusunun %75) bir anlayışı benimsemiş gözükmektedir. Northampton bölgesi de bu anlayış çerçevesinde oluşmuş, doğal sulama sistemi haline gelmiş, tipik Britanya iklimi sayesinde, yemyeşil fakat ormandan yoksun bir coğrafyaya sahip bulunuyor. Şehrin en yüksek yapısı Bölge Kilisesi (Paris Church) ise bu özelliğini halen muhafaza ediyor. Şehir dışındaki, 3 katlı apartman diyebileceğimiz yapılar dahi şehrin merkez sokaklarındaki tuğla yapıların otoritesini henüz sarsabilmiş değil! Kendi ülkemde 20 yıldan daha fazla bir geçmişe sahip bir yapıda yaşamamış bir kişi olarak Kettering'teki 1901 yapımı kırmızı tuğlalı evimiz, hayatımız boyunca unutamayacağımız bir olgu olarak hatıralarımızda yerini almıştır. Düşünün ki insanlar, büyük babalarının oturdukları evlerde tüm çağdaş gereksinimlere sahip olarak oturuyor, onların geçtikleri sokaklardan geçiyor ve hatta onların gittikleri kütüphane ve okullara gidiyorlar. Böyle bir ortamda toplumun kültür bilincini ve onu koruma güdüsünü tahmin edebiliyor musunuz? Toplumumuzun yaşadığı değişimler ve yıkımların böylesi bir koruma kültürünün oluşması yönünde engel oluşturduğunun farkında olmakla beraber, herşeyi de bu kadar çabuk tüketmenin ve geçmişe dair yaşanmışlıkları ve onların kalıntılarını yok etme hakkımızın da olmadığını düşünüyorum.

İngiliz toplumunun bilincinde yer alan Wictoria tuğlalı evleri, yılın her mevsimi hareketli ve güzel bahçeleri ve her faaliyete uygun geniş çim düzlükleri ile kentli olarak doğayla nasıl uyum içinde yaşanabileceğinin kanıtını bizlere sunmaktadır.

Oğlumun arkadaşı Richard'ın ailesinin 38 yıldır aynı evde yaşadığını ve aynı sokaktan geçip tüm aile fertlerinin aynı okula devam ettiklerini öğrenince, ne kadar göçer ruha sahip olduğumuzu ve o an orada oluşumuzun da ne anlama geldiğini düşünmeden edememiştim. Böylece kent silüetinin korunmasının toplum bilincine sağladığı katkıyı da yaşayarak öğrenmenin hazzını aldım.

Kettering kütüphanesinde 19.yy ve 20. yy'nin başlarında çekilmiş birçok fotoğrafı inceledikten sonra kent merkezinin omurgasının hep aynı olduğunu ve sokak isimlerinin ise 30 yıl sonra gittiğimde de aynı olarak kalacağını farkederek nedense bir rahatlık yaşadığımı hatırlıyorum. Seneler sonra oğlumun tekrar aynı sokakları, devam ettiği okulu görebilme imkanı insanı rahatlatıyor. İşte bu noktada kök salmanın kültürel korumayı da beraberinde getirdiğini, topluma bilinç kattığını ve bu bilincin gelecek kuşaklara aktarılarak sürdürülebilirliğin sağlandığını anlıyorsunuz.

Ülkemizde ise eskiye dair ne var ise yıkılıp yenisinin yapılması isteği ile yetiştirilen kuşakların, öncelikle kendi ailelerinin ve sonrasında toplumun geçmişine ve geçmişin yarattığı değerlere sahip çıkma bilinci oldukça düşük düzeydedir. Geçmiş ile bağımız adeta bir balta ile koparılmakta geçmişe dair hiçbir şeyi hatırlayamaz duruma gelmekteyiz. Hatta bir yıl önce dinlediğimiz müziği bile hatırlamıyor, açıkçası pek de umurunda olmuyoruz. 2001 yılında Keçiören Kalaba Vadisi! Yol kenarında bir törenle dikilen ağaçların üzerine 2005 yılında 10 katlı binaların yükseltildiğini görüyor hiç kimseye hiçbir soru sormuyoruz! İşte böyle olunca da kendi bilincimizi kendimiz yok ediyoruz!

Turizm Pazarlaması eğitimi almak amacıyla İngiltere'de bulunduğum 2004-2005 yıllarında, yaşadığım deneyimlerin desteğiyle, İngiliz toplumunun sahip olduğu koruma kültürünü sizlere örneklerle anlatmayı bir görev sayıyorum.  
eni-konu: HaberTümü »

» "Hayallere Sığmayan Minyatür Odalar"
» Kehaneti Bile Yetiyor
» Mukaddes Emanetler'e Modern Düzenleme
» Talih Kuşu Değil 'Tarih Kuşu'
» Yıkılırsa Zobu ve Muhsin Bey'in Kemikleri Sızlar
EkstraTümü »

» Mimarlık İhtiyacı / Ertuğ Uçar
» Fotoğraf Üzerine Okumalar - 1 / Fatma Erbaş
» Picasso ile Yunus Emre / Gökhan Akçura
» Heybesinde "Karıncaların Sözlüğü"nü Taşıyan Yolcu: Hasan Aycın / Adem Turan
» Koruma Kültürüne Bir Bakış; Bir İngiliz Kasabası... / İrfan Önal
Tasarım SohbetleriTümü »

» Hakan Gürsu ve IDA 2007 Ödüllü Projesi: Volitan
» Emre Arolat: "Mimarlık benim için bir dünya görüşü üzerinden şekillenen ve o denli tutarlı olan bir iş üretmektir."
» Turgut Cansever: "Kuleler, insanlığın içine düştüğü gurur ve yanılgıların eseri"
» Rem Koolhas ile Mimarlık, Kent ve İstanbul Üzerine

Yorum yazabilmeniz için üye olmanız gerekiyor. Üye olmak için tıklayın.

(Üye iseniz sayfanın en üstünde sağ tarafta yer alan kısımdan giriş yapmalısınız.)


Henüz yorum yapılmamış.

Üye Girişi
Kullanıcı adı
Şifre
Beni hatırla
Şifremi unuttum!
Ücretsiz Üye Olun!
Son 10 Yorum
toplantı (10.12.2013 - 17:25)
tek söğüt (26.02.2013 - 01:08)
yok var, var var (26.02.2013 - 01:06)
Hoş bir yazı (17.08.2012 - 00:19)
beklerken (27.05.2012 - 21:07)
bir yorum (21.12.2011 - 20:20)
bir yorum (21.12.2011 - 20:13)
işte tam da böyle (18.11.2011 - 20:37)
Gitmek (18.11.2011 - 19:53)
ELİF LAM RA (28.10.2011 - 00:02)
Yorum için üye olun!