2 aylık edebiyat dergisi Atlılar 12. sayısıyla yeni dönem koşusuna devam ediyor. Hakan Arslanbenzer ve Eren Safi'den sonra Atlılar'ın bu sayısında kapakta genç kuşak şairlerden Hakan Kalkan'ı görüyoruz. Dergide Kalkan'ın üç koçaklamasının yanı sıra şiirleri hakkında Atlılar okuyucu-yazar forumunda (atlilar@yahoogroups.com) yapılmış yazışmalar yer alıyor. Derginin yönetmeni Hakan Arslanbenzer'in kapaktan girilen "İslamcı şair niçin olmaz?" yazısı "islamcı şair" klişesinin hem islamcılığın hem de şiirin önünü kesmek için konmuş bir set olduğunu ironik bir üslupla göstermeye çalışıyor. Eren Safi 11. sayıdaki çıkışını "Fenerli Soneler" ile sürdürürken, Osman Konuk yeni bir şiirle karşımıza çıkarak bir anlamda şiire kesin dönüş yaptığını göstermiş oluyor. Fazıl Baş ve Esra Kocaman ise bu sayının diğer şairleri. Atlılar dergisi daha önce "Okul" adlı hikâyesini yayımladığı Donald Barthelme'den Hanife Öz'ün yaptığı "Aziz Anthony'nin İmtihanı" tercümesiyle çağdaş Amerikan hikâyesinin izini sürmeye devam ediyor. Murat Güzel'in "ironik realizme doğru" alt başlığıyla yayımlanan yazısı derginin alışılmış kuramsal ağırlığını sırtlanmış görünüyor: "İmge ve deneyim ya da anlamı savunurken". Ali Akyurt'un genelde soyut ve bağlamsız olarak algılanan İsmet Özel şiirinin dönemlerini, geçirdiği değişiklikleri ayrıntılandırmaya çalışan "Çatlayan tohumun hengamesi: Mazot" başlıklı incelemesi ve Hakan Arslanbenzer'in 11. sayıda başladığı 1971 Sözlüğü'nün devamı olan "Atatürk Anadolu" ve "Pastanedeki Kız" maddeleri derginin bu sayısındaki diğer metinler. Ayrıca 1986 doğumlu Betül Benekçi "Lizst neden bu kadar kızgın?" adlı ilk hikâyesiyle Atlılar'a katılıyor. Kısacası Atlılar dergisi yeni kuşakla kazandığı dinamizmini bu sayısıyla daha da gençleşmiş olarak sürdürüyor.
"İslamcı şair": Ne islamcı ne şair!
Hakan Arslanbenzer'in yazısı "islamcı şair" kategorisini sorgulayan, aslında durumun hiç de sanıldığı gibi olmadığını, sorgulanmadan kabul edilegelen bu klişenin ne islamcı ne şair olmaya işaret ettiğini savunan esnek, rahat okunan, hızlı bir yazı. İlk bakışta özellikle "islami camia"ya yönelik olarak algılanabilecek yazı, aslında bütün ülke çapında siyaset-edebiyat ilişkilerine ilişkin, başka çevrelere de uygulanabilecek genel bir eleştiri planı, bir siyaset ortaya koymuş oluyor.
"Üç Koçaklama"
1979'lu genç şair Hakan Kalkan okuyucuları bu sayıda üç uzun şiiriyle selamlıyor. Kalkan'ın şiiri, 1997'de başlayıp Salgın şiiriyle bulduğu yatağı, gür bir akışla genişletiyor. Daha önce tek ses üzerinden akarken, Atlılar'ın bu sayısındaki "Meryem Koçaklamaları"yla dramatik monologun imkanlarını da kullanan Kalkan kendi şiirinde yeni açılımların izini sürüyor. Kalkan'ın biyografik denebilecek bu şiirlerinde kuşağının namusu olarak konuştuğunu, kendi çağdaşları için epik bir damar yakaladığını görüyoruz.
"Fenerli Soneler"
Aylık kültür dergisi Kılavuz'un genel yayın yönetmenliğini de yürüten Eren Safi, Atlılar'ın Mayıs-Haziran sayısındaki çıkışından sonra sürpriz bir atak daha yapıp, kolay okunan ve hatırda kalan, esinleyici, özgün şiirleriyle estirdiği rüzgarı, bu sayıda da "Fenerli Soneler" başlığı altında yedi soneyle sürdürüyor.
"İronik realizme doğru"
Murat Güzel modernist şiirin tıkanıklığını, Türk şiirinin önerebileceği çıkış bağlamında ele aldığı yazısında, "imgeci imgelem"in de "realist realizm"in de tıkanık yollar olduklarını söylüyor. Bu iki ucun karşısına ironik realizmi ve bu şiirin merkezine de beşerin pratik deneyimini koyan Güzel, İkinci Yeni'den bu yana ödev duygusunu yitirmiş olan Türk şiir-kültür ortamının bugün için sağlıklı bir çıkışı ancak ironik realizm üzerinden gerçekleştirilebileceğini, çünkü kendi bilincine varmış tek yolun, "reel" realizmin ironik realizmden geçtiğini belirtiyor.
İrtibat: arslanbenzer@yahoo.com
2 aylık edebiyat dergisi Atlılar 12. sayısıyla yeni dönem koşusuna devam ediyor.
2 aylık edebiyat dergisi Atlılar 12. sayısıyla yeni dönem koşusuna devam ediyor. 
