|
|
|
GÖZYAŞLARI
Mustafa Taşdemir
Badem gibi gözlerde doğan, gül gibi pembe, ipek yanaklarda yaşayan, minicik dudaklarda ölen, su misali akan yağmurlar gibi pınarları dolduran gözyaşları...
Kimi acıyı taşır, götürür, kimi de çisildeyen rahmet misali yüreklerde hafif hafif süzülür. Nice verimli sinelerde tohum tohum çiçekler, işte bu sicim sicim akan yağmuru bekler.
İnsan için biricik teselli ve neşe kaynağı gözyaşlarıdır. Doyulmayan manevi hazların cûş'a gelişiyle göz pınarlarının akışı... Ne tatlı, ne hoş... Gözyaşları!..
Hak rahmetinin insan gözünde damla olmasıdır gözyaşları...
Dilin, duygunun ve gönlün el ele, yüz yüze bitiştiği, iç içe girdiği anın çiçekleşmesi üzerinde jaledir gözyaşları...
Heybet, korku, saygı ve sevgi gibi insanı duygulandıran, gönül taşını yakan, kalpte sefil arzuları sıyırıp atan, ulvî hislerin çepeçevre ruhu sardığı anın şehadet kanıdır gözyaşları...
Gözyaşları, Rahmeti Sonsuz'un nazarında cennet pınarlarından daha değerlidir. Zira o damlalar, hem cehennemi söndürecek biricik iksir, hem de gönül kirlerini eriten Rahmanî armağandır insanlara...
Gözyaşları, zemzem kadar pak, göz pınarlarından cennete uzanan bir ırmak...
Gözyaşları, hasret dolu sinelere dökülen ızdırap damlaları... Gözyaşları, bir mazinin yaşanması onda saklı... Gözyaşları, kimilerine bir ümit sığınağı...
|
|
|
|
Gözyaşları,
Rahmeti Sonsuz'un nazarında cennet pınarlarından daha değerlidir. Zira o damlalar, hem cehennemi söndürecek biricik iksir, hem de gönül kirlerini eriten Rahmanî armağandır insanlara...
|
|