|
|
|
ÇÂRESİZLİĞİN İZİNDE
İlyas Altuner
Ve sen göklerdeyken canım, Îsâ’nın uçan halısının üzerinde... Ben yerlerde nakış dokuyordum çile gergefinden. Yüzüme ak çizgi gibi inen yağmurun altında, başıma düşen âsumânın altında hora tepiyordum ben
yüzükoyun. Kulağıma sefilce yankı yapar oldu ötelerden gelen
sesler... Şakaklarıma namlu dayadı felek... Ellerime hep nasır bulaştı gecelerden... Sükûta çağrı yaptı çileler... Hengâmeye zincirli ateş çıktı hayattan... Geceye hapsolduğunda aydınlık, zil zurna olup büründüm karanlığa. İşte sen, güneşler ötesindeki ışığın yanındaydın o zaman. Elimde üç adım öteyi ancak ışıtan bir kör kandil, ardında sevgi aradım durdum. Ancak, sevdanın engebeli yollarını hiç mi hiç aşamadım. Artık aşacağımı da sanmıyorum...
|
|
|
|
Ve sen göklerdeyken canım, Îsâ’nın uçan halısının üzerinde... Ben yerlerde nakış dokuyordum çile gergefinden. Yüzüme ak çizgi gibi inen yağmurun altında, başıma düşen âsumânın altında hora tepiyordum ben
yüzükoyun.
|
|
