|
|
| |
|
|
| |
ÇÜRÜYEN MAHMUZ
VURAL KAYA
Yanlış at çürüyor mahmuz çürüyoruz
Dönüp ilk kuşkuya varıyoruz
İlk düze: Biz düze çıktıkça
ulaştıkça mutad kapılara
varıp çarpıyoruz başımızı
zaten boşalmış bir zaman zembereğine
Muhteris bahisler açıyoruz gündelik
mazoşist fallar...
Kendi hayatlarımıza tam bir imanla
yorgunuzdur güvenmekten
yorgunuzdur morsuz ve kamçısız güvenmekten
Çarpıklaşıyor çarpıklaşıyoruz daha
Başka atları katınca hesaba
Yer kayıyor kayıyor tekmil evler
karton evlere düş evlere
Ürperiyoruz kekremsi ve hayat menkıbelerle
Hayretle ürperiyoruz ifşahatsız
kendi eksik gülüşlerimizden
Ah bu çürüme
Hiç işçilik istemiyor ki zaten |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
