Yıl:2 Dönem:2 Sayı:4/16

       

     
  KESİK

Ne heyecanlı----
Soğan yerine benim baş parmak
Ucu neredeyse uçtu
Menteşe gibi tutan bir parça hariç

Deriden,
Bir kapak sanki,
Ölü beyaz.
Bir de o kırmızı sargı bezi

Küçük sarıklı,
Kızılderililer senin kafa derini yüzdü
Doğrudan kalbinden verdiğin
Tavuk çitin,

Halı ruloların
Üstüne basıyorum,
Elimde
Pembe gazoz şişemle

Bu kutlamadır bu
Bir geçitten
Bir milyon asker koşuyor
Hepsi de kırmızı ceketli

Kimin tarafından bunlar?
Ey benim
Cücem, hastayım ben
Bir hap içtim ağrıyı kesen

O ince
Kâğıtsı duygu
Sabotajcı,
Kamikaze-adam---

Ku Klux Klan şapkan
Babuşka'ndaki
Leke
Kararıyor ve bulaşıyor ve

Kalbinin top biçimli
Eti
Sessizlik denen öğütme makinesiyle
Karşı karşıya kalınca

Nasıl da zıplıyorsun---
Burgaçla delinmiş muharip gaziler,
Kötü kız,
Başparmağımdan kesildim, köküm toprakta kaldı.

SYLVIA PLATH
Çeviri: Enis Akın
 

Geri Anasayfa



ANASAYFA | KÜNYE | EDEBİYAT | SİNEMA | MÜZİK | KİTAP | ARŞİV