Yıl:2 Dönem:2 Sayı:3/15

       

     
  KAÇAK MAKTÜL

VURAL KAYA



görünce maktülün o serin dövmelerini
göğermelerle dokunaklı bu bakış
hayli yaşayacak denebilir
gülmelerle karışmış madeni bir ıstırapla
o zaman yormaz belki insanı
çokça hatırlansa bile hafızalarda

oysa gayet yerindedir diyorlar
şu karşı ki atlayış,yarım çember yalaza
hem gırtlağına kadar tere gömülü
bir bungun yaz
kıvrılıp gitmezse yalandır
bir ırmağın yanı sıra;
yanı sıra yılgı düşünce insana
açtım deyiverir işte göğsümü ve salık verdim
apansız kalkan bunca kuşa, topluca
açtım ve bir iz bıraktım
cilde çopur bulaştırınca lanet
her dong sesi bir mavzer işin doğrusu
kendi sarkacını kemiren saatlarde hayat
 

Geri Anasayfa



ANASAYFA | KÜNYE | EDEBİYAT | SİNEMA | MÜZİK | KİTAP | ARŞİV