Yıl:2 Dönem:2 Sayı:2/14

       

     
  KENAR

Kadın mükemmelliğe erişti
Ölü

Bedeni bir zafer gülümsemesi takınmış
Bir Yunan gerekliliği yanılsaması

Tuğunun kakmalarında akmakta,
Çıplak

Ayağı konuşuyor adeta:
Yol buraya kadardı, artık bitti.

Her ölü çocuğa beyaz bir yılan dolanmış.
Artık boşalmış,

Küçük süt fışkırtıcılarına da birer tane.
Katlayıp kaldırmış onları geri vücuduna

Bozulmaya yüz tutan bir bahçede
Gece çiçeklerinin tatlı,

Derin boğazından gelen kokular kanarken
Kapanan bir gülün yaprakları gibi.

Ayın üzülmesine gerek yok,
Kemikten kapşonunun içinden bakıyor.

Böyle şeylere alışkındır o.
Karalıklarını takırdatıyor ve peşinden sürüklüyor.


KURYELER

Yapraktan bir tabakta bir salyangozun yaşı mı o?
Bana değil, kabul etme.

Bir konserve kutuda asetik asit mi var?
Kabul etme. Hakiki değil.

İçinde bir güneşte altın bir yüzük mü o?
Yalanlar. Yalanlar ve keder.

Yaprağın üstünde kırağı, saflık.
Bir demlik kendi kendine konuşuyor ve çatlıyor

Tepesinde,
Dokuz kara Alp dağının.

Aynalarda bir rahatsızlanma
Deniz gri çocuğunu sallıyor---

Aşk, aşk, işte benim mevsimim.

SYLVIA PLATH
Çeviri: Enis Akın
 

Geri Anasayfa



ANASAYFA | KÜNYE | EDEBİYAT | SİNEMA | MÜZİK | KİTAP | ARŞİV