|
|
|
|
MUTLULUĞU ARARKEN
FATİH KAYA
Bazen sıkılırsınız yaşamaktan. Yorulursunuz. Yaşamak istemezsiniz. "Ölmek mi istiyorsun?" derler. "Bilmiyorum" dersiniz, "Sadece mutlu olmak istiyorum". "Eğer ölmek mutluluksa, ölmeye razıyım" dersiniz. Mutluluk neredeyse oraya hemen gitmek istersiniz. Ama ne yazık ki hiçbir zaman mutluluğun nerede olduğunu bilemezsiniz.
Herkes size mutluluğun yollarını anlatır, iştahla. "Ben mutluluğun nerede olduğunu biliyorum ama gidemedim, sana anlatayım bari sen git, mutlu ol" derler. "Paran varsa mutlu olursun, yoksa ne yaparsan yap onu bulamazsın" derler paraları olmayanlar, "Parayla saadet olmaz" diyenlerse çoğunlukla zenginlerdir, "Senin kadar güzel olsam şimdi hayatımı yaşıyordum, sen elindeki güzelliğin kıymetini bilmiyorsun" diye de güzel olmadığını düşünenler der. Herkes dünyasında olmayanda sanır mutluluğu. Nasıl yaşarsan yaşa, neye sahip olursan ol, mutluluk hep sende olmayandadır. Nasıl ki her sarışın esmer, her esmer de sarışın olmak ister, siz de hep başkası olmak istersiniz. Her zaman mutlu olduğunu sandığınız birilerine imrenirsiniz. Keşke onun gibi olsam dersiniz, onun da sizin gibi mutlu olmadığını ve onun da sizin gibi olmak istediğini bilmeden. Siz neredeyseniz, mutluluk hep başka bir yerdedir ve hiçbir zaman siz o yere varamazsınız.
Bazen istedikleriniz olur. Olduğu zaman mutlu olacağınızı sandığınız bazı hayalleriniz olur ama siz mutlu olmazsınız. Hep bir yerlerden gülümser size, "işte buradayım, gel beni al" der ama gittiğinizde çoktan toz olmuştur. "Demek ki mutluluk bunda da değilmiş, yine bulamadım" dersiniz. Sonra yeniden bir umut size yeni mutluluk hayalleri kurmaya zorlar. Bütün hayatınız mutluluğu aramakla geçer. "Mutluluğu hiçbir zaman bulamazsınız" deseler inanmazsınız, yaşadığınız halde. Hep bir umut vardır içinizde. "Mutluluk bir yerlerde" dersiniz ve "ben onu bulacağım" diye de iddia edersiniz ama nafiledir. Ne derseniz deyin, ne yaparsanız yapın nafiledir, mutluluğu hiçbir zaman bulamazsınız. Mutluluğu hiçbir zaman bulamayacağınızı bilseniz bile kendinizi onu aramaktan alıkoyamazsınız. Hiçbir yerde olmadığını bilseniz bile, her yere bakarsınız.
Artık aramaktan sıkılırsınız, yorulursunuz.
Aramak istemezsiniz.
"Bulmak istemiyor musun?" derler.
"Hayır" dersiniz.
Mutluluğu aramaktır yaşamak.
Ve bulamamaktır... |
|
|
|
|
|
|
