|
|
|
|
SEVGİLİ
ÖMER ÜNER
Gecenin alnına konarken ıslak bir bûse,
Yürüyorum,
Zamanın metrûk, gölgeli
Ve sağır sokaklarında.
Yürüyorum,
Peşimde titreyen bir sükût...
Gecenin rahminde ansızın,
Hayâli beliriyor sevgilinin.
Aramızda yalnızlık kadar fersah
Ve sonsuzluk kadar buût...
Gözlerinin âteşi düşüyor önce gözlerime
Ve sonra...
Saçlarından yükselen,
Bahârı yudumluyorum.
Yürüyorum,
Ellerimde siyâh bir gül...
Şarkımı duyuramıyorum sağır sokaklara.
Geceyi dolduruyor sevgilinin saçları,
Kaldırımlara düşüyor karanlığın kalbi.
Yürüyorum,
Ellerimde siyâh bir gül...
İdamlık gölgeler asılıyor duvarlarda,
Her adımda dağılıyor bir hüzzâm.
Duânın büyüsü şavkıyor yüreğimden,
Ona dâir, aşka dâir.
Bir melâl sokağında ansızın,
Kuruyan ellerimden
Simsiyâh bir umut düşüyor.
Bâkir kelimeler kuşatıyor gecemi.
O, çekiliyor...
Bir fecir saatinde, göklerin ardına.
Yarım kalmış mısraların âhıyla,
Umarsız...
Gecenin çığlığına inat ben,
İhânetler sokağında lâl,
Bilinmeyen saatleri düşlüyorum.
Geceye yalnızlığımı sunuyorum. |
|
|
|
|
|
|
