|
|
|
|
GÜZ MEVSİMİNİ BEKLEMEZ CESETLER
MAHMUT KURU
"Damla için"
Ölümün soğuk yüzü çarpınca gözlerime
Bakışlarım donar
Yeryüzünün en ücra köşesinde
Bir ağıt yakarım, yanarım için için
Ve bir damla düşer toprağa
Filizlenir yüreğim güle güle sana
Ey hayat bana boş geldin
Mevsimsiz yağan bir yağmur gibi
Ölümün soğuk yüzü çarpınca gözlerime
Hücum eder üzerime minyatür korkular
Savunmasızdır beden eşiğinde dünyanın
Mahrem elbiseler kuşanır yüreklice
Kalabalıklara meydan okur bir tutam perçemiyle
Solmuş rengine gök mavisi sıvanır
Usta çırağını azarlar 'yavaş sür fırçayı'
Zedelenmesin son resmi geçit
Daha uzun bir yol var önümüzde
Eşiğindeyiz ya dünyanın
Beş para etmez artık uçuşan nefesler
Korkma hepsi solunacak
Yavaş yavaş canlanacak bütün cesetler
Ataların alınmamış intikamları
Duruyor önümüzde, bir nefes daha çek
Derinden derinden
Rüzgar essin ister misin delice
Ötelerin kokusunu ve korkusunu getirsin önümüze
Eşiğindeyiz ya dünyanın
Kimin umurunda solgun yüzlü bahçıvan
Toplanacak elbet bütün çiçekler
Yaprakları sökülecek asırlık çınarların
Güz mevsimini beklemez cesetler
Tek sıra girerler toprağa cesurca
Nefes nefese kalsa da bazen
Ölüm düşmandır son nefese
Bir bakış yeter gök mavisi dudaklara
Kızıl solukları üfleyen alçak bir bakış
Son defa bak yüzüme unutma
Ötelerin kokusunu getir ya da korkusunu
Rüzgar essin delice bırak
Güz mevsimini beklemez cesetler |
|
|
|
|
|
|
