Yıl:2 Dönem:2 Sayı:2/14

       

     
  TEKRAR YAYIN:

KURSAK


İBRAHİM TENEKECİ



1

yağmur topluyor gök
yüzünü bir kâğıda
çizip çizip buruşturuyor hasta
-dinmiyor gece-
üşüyor ala geyik duvardaki halıda
ve çalıyor saat bizden bir şeyler
bir şeyler veriyoruz ya da.

bir çam gibi devriliyor şah/damar
bir cam gibi kırılıyor bu hayat
devriliyor şah/damar ve mat
bir şamar gibi iniyor suratımıza.

2

evet, her şey kapanıyor kendi içine
acı çekiyor herkes, hatta bir kraliçe.
oysa
hayat mısmıldır ona, çünkü bir kraliçe
kuyulardan su çekmez
toprağı geniştir ve haritalar
soytarıyla doludur
köylüleri göstermez.
ve hatta ölüm bile
şık bir damat gibi gelir
gelir onu almaya.

bizimse
ölüm arka sokağıdır hayatımızın
bir depremdir diriliş şiddetinde:

-gül bile kendini düşlermiş
kendini düşlermiş gül,
verilirken bir sevgiliye-

3

dinmiyor gece:
servise anne keklik sofrada
ve onu deşmek için sabırsızlanırken çatal
bekleşip duruyor yavruları yuvada.

Dergâh 93, (Kasım 1997)
 

Geri Anasayfa



ANASAYFA | KÜNYE | EDEBİYAT | SİNEMA | MÜZİK | KİTAP | ARŞİV