ZÜHRE GEL ARTIK

Volkan EKİZ


Zühre aşkın tuğrası
vurdum seni gönlüme
ama anla be zühre anla
sen göklerin hafif meşrebi
ben babamın oğlu
olmaz zühre olmaz
gel araklan gene bu gece
gökten yanıma gel
bugün ayın 14'ü
sinirlisindir gene
boşver be zühre
insaf be zühre
bari bu gece bırak kadınlığı
bir tek 14'ünde senden güzel
o da sadakası olsun
ah zühre ah uslanmaz kadın
bir gül takıp yakama
neden ağlatıyorsun beni
neden utandırıyorsun
ve neden küfrettiriyorsun kadere
haydi başla gene ağlamaya
haydi gene söyle
'keşke' de zühre keşke
de ki ağlayayım
de ki yunayım insanlığımdan
kirimden ve belki...
ah zühre bak bekliyorum seni
istanbul'un kayıp 8. tepesinde
bak başladım diriliş marşımı söylemeye
gel, gel ve gözyaşları içinde
beraber bağıralım gel'li bölümlerini
haydi zühre haydi
bak kayıyorsun ellerimden
bak yoldan çıkıyorum işte
gel be zühre gel işte
haydi raks et önümde
haydi serçe parmağından
bir katre damlat toprağa
zühre şeffaflaşıyorum
zühre eriyorum
hani söz vermiştin
hani hamamlarda eskitecektin tenini
sürtüne sürtüne keselere
artık kokmuyorum diyordun
artık iğrenmiyordun kendinden
hani artık ağlamıyordun
15 yaşında bir kız çocuğu gördüğünde
zühre fahişeler yıldızı
hani seviyordun Rabia'nın hikâyesini
zühre kötü kadın
susturuyordun şarkını tale'al bedru dediğim zaman
hayır onlar haklı değil ben haklıyım
hastasındır, yasaktır, bir şeydir
gelmiyor değil gelemiyorsundur
ve yalnızsındır...
yalnızsın değil mi zühre
cevap ver zühre
yalan söylüyorlar olamaz yanında kimse
sendin 'keşke' diye ağlayan
sendin kucağına yattığım
sendin anne olmak isteyen
ve yalvaran bana 'annen olayım' diye
bak zühre taşlarını hazırladılar
kaç zühre, seni vuracaklar
gel zühre gel kanatlarımın altına
ben yerim o taşları
ben yerim küfürleri neden mi?
'keşke' demiştin ağlayarak
neden demiştin inanarak
ve inandırarak pişmanlığına
hani bir gül fidanı vardı
beraber sulamıştık ağlayarak
o şimdi gonca oldu
yanakları yanakların gibi
ve boynu bükük senin gibi
ondan yerim işte
o taşları ve küfürleri
zühre yalan demiştin
habil yalan söyledi kabil iftira attı demiştin
yalan mıydı zühre
o minik kızın saçlarını taraman ağlayarak
o kırmızı kurdeleyi belinden kesmemiş miydin
zühre artık bağıramıyorum
gel artık
son mısrasındayım diriliş türküsünün
in artık
ağla haydi bâkireliğine
ağla tecavüzün simgesi
ağla razıyım günahına
tarayacağım bu gece saçlarını
bebek gibi konuştuğunda
kızım diyeceğim sana
'geçti' diyeceğim, 'kâbustu' diyeceğim
'uyandın artık' diyeceğim
ama n'olur gel
gel ki namusu korunsun "keşke"nin


Ana Sayfa l Editör'den l Künye l Kültür-Sanat l Netleşi l Adres Çubuğu l Oyun l Arşiv l E-Mail