VE ZÜHRE

Volkan EKİZ


ve zühre beni günaha çağırır
bir katre sunar aşk şarabından
ben zühreye hep Rabia'yı anlatırım
zühre her gece dargın ayrılır benden
ve her akşam tekrar bir umutla gelir
buluştuğumuz yere
biz zühre ile İstanbul'un saklı 
sekizinci tepesinde buluşuruz
zühre bir şarkı söyler dayanamaz erkek
zühre günahkâr, zühre hain
zühre bir kahkaha atsa ten candan sıyrılır
zühre ile akit yaptık biz
şarkı yok ağıt var; kahkaha yok hüzün var 
yoksa nasıl dayansın erkek
bu yeminli kadına bu intikampereste 
ne ben erkek olacağım,
ne zühre yeminini tutacak
her gece zühre ile ben o saklı tepede buluşurum 
zühre bir ağıt yakar ben diriliş marşları söylerim
zührenin gözyaşlarına karışır benimkiler
zühre helâl tüm erkeklere.
ben en çok zühre keşke dediğinde ağlarım
keşke der zühre, keşke…
zühre pişmanlığın adı, zühre günahın
zühre annem olur bazı geceler, saçlarımı okşar 
ben nasıl cenk edeceğimi anlatırım
zühre ağlar gizli gizli bilirim
ama kaldırmam kafamı hiç kucağından 
kim demiş zühre utanmaz diye
bıraksaydı erkek zühreyi 
minicik bir kız çocuğu değil miydi zühre
"ellerim terler benim en çok ve yüreğim bir de"
hiçbir yeri terlemiyormuş o günden beri zührenin
ve hiç acı da çekmiyormuş zühre
zühre güzel kadın ve de kibirli
teninde morluklar oluyor bazen
kızıyor ya, sanmayın kaderine
zühre alışık ve barışık kaderiyle
güzelliğine halel geliyor, ona kızıyor zühre en çok
ben zühreyi düşünürüm gene 
istanbul'un saklı sekizinci tepesinde
zühre gelir sonra ve ben ağlamaya başlarım gene 
sahi neden bıkmıyorum ben ağlamaktan
insanım diye, zühre anlatıyor diye
nefret ettiğimden, utandığımdan, aczimden
zühre gözyaşları dökerken tek kalmasın diye
belki biri, belki hepsi, belki hiçbiri 
bilmiyorum ya nedenini
bir tek zühre ile her gece ağladığımızı biliyorum
ve bir tek nasıl ılık olduğunu gözyaşının
zühre ile ben ne nehirler besledik gözlerimizle
zührenin yüzü bana döner benimki zühreye
daha çok ağlayabilirsek bir gün
belki Nil'in kaynağına otururuz der zühre
ah uslanmaz kadın, aklı hâlâ efsanelerde
bana bir tek iki damla gözyaşı da
bu hayali için dökmek kalır zührenin
haydi zühre bak gün doğacak
son ağıtını söyle bu gecenin
ve ölümden bahsedelim haydi, ağlayalım sonra 
sanki neden buluşuyoruz ki başka…
ama zühre kötü kadın
bir tek kendine ağlar
ben bütün insanlığa ağlarım
ben zulmün gözyaşlarını dökerim
zühre günahın…
ve her daim son gününe kadar Adem'in
zührenin gözlerinden pınarlar fışkıracak
benimkinden iki damla gözyaşı
sonra rivayet o ya zühre!..


Ana Sayfa l Editör'den l Künye l Kültür-Sanat l Netleşi l Adres Çubuğu l Oyun l Arşiv l E-Mail