TECESSÜS

Orhan CESUR


Yürüyor ürkek adımlarla, elinden tutmayagör;
Gülüyor hemen gözleri, yüzüne bakmayagör;
Kıpır kıpır elleri ve dahi bütün bedeni,
Yüreğini yüreğinle tutmayagör.
Susuyor diye sanmayasın dilsiz,
Deryalar kaybolur derinliğinde,
Konuşuyor derinden, sessiz,
Gözlerinde müthiş bir tecessüs.

İzliyor dört bir yanı haberdar olmak için her malumattan;
Habersiz şimdi dünyadaki türlü melanetten,
Masumdur yalandan riyadan ve her türlü hıyanetten.
Yok gönlünde kin ve nefret;
İşte! Yaratan'ın verdiği tertemiz fıtrat;
Umurunda değil dünya, sarmaz gam ve keder,
Onu ancak bir kelime, ancak "sevgi" ifade eder.
Biz de böyle idik zahir, nasıl olduk bu kadar duyarsız,
Komşusu açken tok yatan bir gamsız?
Eşyayı yeniden tanımlamak için sanki, kırpışmadan,
Sevgiyle okuyor derinden, sessiz,
Gözlerinde müthiş bir tecessüs.

Değmeyin! Gönlünce eğlensin, kalmasın oyunsuz;
Dünyanın bütün oyunlarını verin, oynasın doyumsuz;
Kaygılar içinde kararmış gönlüme
Huzur akıtan bakışlar bedelsiz,
Bakıyor derinden, sessiz,
Gözlerinde müthiş bir tecessüs.

Bir hediye ki, Yüce Yaratan katından;
Kokusu cennet bahçesinden,
Masumiyeti melekler katından,
Dünyaya açılan penceresinden,
Gülüyor derinden, sessiz,
Gözlerinde müthiş bir tecessüs.


Ana Sayfa l Editör'den l Künye l Kültür-Sanat l Netleşi l Adres Çubuğu l Oyun l Arşiv l E-Mail