|
|
|
Ah kifayetsiz sözler, sizlerde mi hayat bulacaktı yaşananlar? Yaşananlar bu kadar yalın mıydı ya da yalınlık yaşanmışlığın çilesi mi olmuştu bu dünya çıkmazında? Ah gariplik, yazgın senin yalın yaşamak ve yalınlığın yazgısı gariplerde söz bulmak. Artık ne garipler söz söyler oldu hayata dair ne de yalın sözler döküldü gariplere bir yerden. Işığından vazgeçmişlerken tam da, günlerin gecelerini de sevmez oldular artık, sabaha çıktığı için.
|
|
|
|
UMUDUM BAHARDI BENİM
Mahir ZİYREK
Umudum bahardı benim ama ne oldu bilmem, bahar mı gelmedi yoksa görmeyi mi bilmedi gözlerim aşina olduğu baharı? Belki baharı başkaydı bu diyarın, belki de umudu bahar değildi bu diyarın gariplerinin. Ve bir de garip olmak vardı sevdaların mevsimi baharda. Bahardı sevdanın adı ve baharda sevdalandı dünyaya umut. Şimdi ne umut kaldı takvim yapraklarında ne de bahar mevsimlerin arasında. Bir yitik sevda oldu bahar, bir de umut yitti baharın ortasında. Kara toprak hasret artık tek solgun yaprağa, bir de simalarında coşkun ırmaklardan oluşan nehirler coğrafyasını taşıyanlar azat bekler her dua sonrasında. Rahmete açılmış bir çift elde yürekleri, her gece yıldız masumluğunda ve güneş hırçınlığıyla bu çorak toprağa bir damla rahmet için yalvarırlar. Ah kifayetsiz sözler,
sizlerde mi hayat bulacaktı yaşananlar? Yaşananlar bu kadar yalın mıydı ya da yalınlık yaşanmışlığın çilesi mi olmuştu bu dünya çıkmazında? Ah gariplik, yazgın senin yalın yaşamak ve yalınlığın yazgısı gariplerde söz bulmak. Artık ne garipler söz söyler oldu hayata dair ne de yalın sözler döküldü gariplere bir yerden. Işığından vazgeçmişlerken tam da, günlerin gecelerini de sevmez oldular artık, sabaha çıktığı için.
|
|
