|
|
|
|
|
GÜN DOĞUMU
İlkay ZEREY
Odamıza küçük adımlarla girer gün ışığı sabahleyin.
Adımı söylerken iki kez hafifçe kabaran göğsünde
Sanıldığından çok kalmaz sabahın sırnaşık gölgesi;
Öykündüğün saten duvarlara da yüz vermez üstelik.
Öyle gecelerin sabahıdır ki onlar,
Bakışlarındaki kuşkuda huzur bulduğum nadir anları yaşatır.
Önce de rüyalar görmüştüm senden
Sonra da göreceğim elbet.
Kadınlar olacak yine düşlerimde,
Yüzleri biraz silik belki de.
-İlkbaharı teneffüs ederken teninde ciğerlerime,
Bırak bari mevsimlerin tasası martılara düşsün bu sabah-
|
|
